Društveni položaj žene u Srbiji u prvim decenijama XX veka oblikovali su patrijarhalno uređeni porodični i društveni odnosi kao i tradicionalni moral.Opasnost za život i zdravlje žene predstavljali su porođaji koji su se dešavali u kući a posebno ilegalni pobačaji koji su obavljani bez prisustva lekara, vršeni od lica koja nisu bila stručna, pa čak i u poodmakloj trudnoći. Ne higijenske prilike u Srbiji bile su glavni uzrok smrti porodilja i novorođenčadi kako na porođaju, tako i u prvim mesecima života. Pri tom, podaci pokazuju da je smrtnost porodilja i dece na rođenju na selu bila viša nego u gradu. U prvim godinama posle Drugog svetskog rata jedan od značajnih indikatora položaja žene u Srbiji se odnosi na dostignut nivo zdravstvene zaštite žene, trudnice, majke i dece. Zdravstveno prosvećivanje žena biilo je vezano za zdravstvenu zaštitu i borbu protiv, posledica neznanja i loših higijenskih navika u zaostalim i patrijarhalnim sredinama.U prvim posleratnim godinama posebna pažnja bila je usmerena na zdravstveno prosvećivanje žena na selu. Liberalizacija namernog prekida trudnoće odvijala se od početka 60-ih godina, da bi pravo čoveka da slobodno odlučuje o rađanju svoje dece, kao pravo garantovano Ustavom, bilo uspostavljeno 1974. godine. U poslednjoj deceniji XX veka u Srbiji je došlo do pogoršanja položaja žena-porodilja i majki čemu je doprinela višegodišnja ekonomska kriza u Srbiji.