Skočni zglob je često izložen povređivanju zbog svoje statičke i dinamičke uloge. Uganuće skočnog zgloba je značajna mišićno-skeletna povreda, kako kod fizički aktivne tako i kod opšte populacije1 , dok prelom gornjeg skočnog zgloba prednjači u povredama koštano-zglobnog sistema2 . Kod velikog broja povređenih osoba (10% do 60%) zabeležena je funkcionalna nestabilnost kao rezidualni problem3 . Većina stručnjaka ukazuje da se nakon povrede skočnog zgloba, naročito uganuća, razvija hronična nestabilnost. Ovo stanje karakteriše osećaj nestabilnosti zgloba, sa periodičnim ponovnim uganućem4 , a često je prisutno ograničenje obima pokreta dorzifleksije, povezano sa sa bolom3 . Povreda skočnog zgloba može biti preduslov za razvoj sindroma vezanih za stopalo i potkolenicu, kao što su plantarna fasciopatija, sindrom iliotibijalne trake, patelofemoralni sindrom, sindrom medijalnog tibijalnog stresa5 . Pored toga, pojava posttraumatskog osteoartritisa skočnog zgloba pronađena je čak kod 78% osoba sa hroničnom nestabilnošću zgloba4 . Kod osoba kod kojih je došlo do pojave kalcifikacija javlja se niz strukturalnih i senzomotornih simptoma6 , usled čega opada nivo fizičke aktivnosti7 i kvalitet života8 .

This is an open access article distributed under the Creative Commons Attribution License which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.