Congenital simple hepatic cysts are extremely rare, and are usually asymptomatic. The therapeutic approach for simple liver cysts is still subject of debate. We present a case of a giant liver cyst removed with minimally invasive laparoscopic approach in a 68 years old women presented with rapid weight loss.

Schwannomas are benign sheat tumors composed of Schwann cells, which are covering peripheral nervs. Althought schwannomas can be found in any localisation, retroperitoneal scheannomas are extremly rare. Multiple schwannomas (neurilemomas) can be part of neurofibromatosis type II, as well as schwannomatosis. Depending on tumor localization, disease symptoms differ. We present a patient with multiple spinal as well as peripheral schwannomas as a part of schwannomatosis. Patient was successfully operated in cooperation between general surgeon and neurosurgeon.

Savremeni svetski stavovi podrazumevaju limfadenektomiju kao terapijsku proceduru koja je integralni deo radikalne hirurgije karcinoma želuca. Ona se izvodi u pokušaju da se hirurgija malignoma učini što radikalnijom. Cilj svake hirurške procedure je potpuno uklanjanje tumora i svakog tkiva koje njime može biti zahvaćeno. Težnja radikalne hirurgije je u eradikaciji maligne bolesti, a limfadenektomija bitno doprinosi ovom cilju. Limfadenekotmija kod gastričnog karcinoma podrazumeva disekciju limfnih nodusa prve, druge grupe, što se smatra standardnom limfadenektomijom D2. Pored hirurškog načina lečenja karcinoma želuca, koji je ostao dominanatan, u poslednje vreme se razvijaju novi modaliteti lečenja želuca. I pored isticanja u prvi plan značaj hirurškog lečenja i sistematske limfadenektomije, kriterijumi koje je dalo Japansko udruženje za gastrični kancer od 2010g. razlikuje i druge modalitete lečenja gastričnog karcinoma. Karcinome želuca možemo tretirati: endoskopski, laparoskopski, klasičnom hirurškom resekcionom operacijom, hemioterapijom (koja može biti preoperativna i postoperativna) i palijativnom hirurgijom. Svaki od ovih modaliteta lečenja utiče na bolji ishod bolesti pacijenata. Izbor adekavtnog tretmana pacijenta sa karcinomom želuca zavisi od stepena uznapredovalosti maligne bolesti.

Parapneumonična efuzija kod dece definiše se obično kao nakupljanje pleuralne tečnosti u toku akutne bakterijske pneumonije, a ređe u sklopu virusne pneumonije i tuberkuloznog pleuritisa. Empijem označava prisustvo purulentnog sadržaja u pleuralnom prostoru. Pleuralna infekcija je kontinuum, ali klasično postoji podela u tri stadijuma: eksudativni, fibropurulentni i organizovani. Glavni bakterijski uzročnici su Pneumococcus, Streptococcus pyogenes i Staphylococcus aureus. Postoje dve kliničke prezentacije parapneumonične efuzije. Kada sumnjamo na pleuralni izliv, sprovodi se standardizovan terapijsko-dijagnostički postupak prema smernicama BTS vodiča. Ukoliko perzistira signifikantna količina pleuralne tečnosti i dođe do kompromitovanja plućne funkcije, tada govorimo o komplikovanoj parapneumoničnoj efuziji i indikovana je torakalna drenaža. Pri pojavi septacija i lokulacija u pleuralnom prostoru, neophodna je intrapleuralna instilacija fibrinolitika. Primena Streptokinaze je bezbedna, efikasna, smanjuje potrebu za hirurškim lečenjem i zajedno sa ostalim terapijskim merama dovodi do kompletnog oporavka deteta.